کاربن چیست؟ حقایق اختراع کاربن

کاربن چیست؟ کاغذ کاربن، کاربون یا کاغذ کربنی یک کاغذ نازک با پوششی از موم و رنگ دانه می‌باشد که بین دو ورق کاغذ معمولی قرار گرفته و برای کپی یک یا چند نسخه از یک سند اصلی استفاده می‌­شود.

اختراع کاربن

منشاء دقیق اختراع کاغذ کاربن تا حدودی نامشخص است. اولین استفاده مستند از واژه کاغذ کاربن در سال 1806 به یک انگلیسی به نام رالف وجوود برمی‌گردد. با این حال، در ایتالیا پلگرینو توری دستگاه نوشتاری خود را در سال 1808 اختراع کرده بود و از آن‌جا که کاغذ سیاه یا کاغذ کاربن برای کارکرد دستگاهش ضروری بود، او برای ساخت ورق کاربنی خود در آن زمان از روش رالف وجوود استفاده کرد.

جالب است که، هر دو نفر کاغذ کربن را از طریق استفاده از یک دستگاه نوشتن معرفی کردند، و کاغذ کربن یک جایگزین مناسب برای جوهر شد(جهت نوشته های بیشتر). هر دوی آن‌ها سعی می‌کردند به نابینایان کمک کنند تا نامه بنویسند. استفاده از دستگاه نوشتاری کپی و برگه‌های کاغذ کاربن برای ایجاد نوشته هایی که افراد نابینا هم می‌توانستند استفاده کنند توسط این افراد ترویج یافت.

این ورق یک کاغذ نازک بود که با موم و جوهر پوشانده شده بود و بین دو ورق کاغذ قرار می‌گرفت. سپس سیم های فلزی افقی روی ورق بالایی قرار داده شد تا به عنوان راهنما برای کاربران نابینا استفاده شود.

رالف وجوود با ایجاد امکان انتقال اطلاعات از یک صفحه به صفحه دیگر، ایده خود را توسعه داد. این ایده سپس در مشاغل و اسناد مورد استفاده قرار گرفت. روش کار به این صورت بود که نویسنده با یک قلم روی ورق کاغذ که به اندازه کافی نازک بود می‌نوشت تا با استفاده از از ورق کاربن بتواند یک نسخه سیاه و سفید روی کاغذ دیگری که زیر آن قرار دارد را بدست آورد. بسیاری از مردم از اختراع و ایده رالف وجوود استقبال کردند. با این حال، بازرگانان به دلیل نگرانی در مورد جعل، همچنان می‌خواستند اسنادشان با قلم و جوهر سنتی نوشته شود. در این زمان، نسخه‌های کاربنی از هر سندی در دادگاه وجهه قانونی نداشت.

در سال 1808، مردی ایتالیایی به نام پلگرینو توری، یک ماشین تایپ اختراع کرد که از کاغذهای کاربن سیاه نیز استفاده می‌کرد. این برای کمک به همسرش برای نوشتن نامه پس از نابینایی بود.

هر دوی این افراد در ایجاد «کاغذ کربن» و ایده انتقال کلمات از یک ورق کاغذ به برگه‌های بعدی نقش داشتند. آن‌ها همچنین روش جدیدی برای نوشتن از قلم سنتی ارائه کردند، چیزی که از اوایل قرن هفتم مورد استفاده قرار می‌گرفت.

بعداً در سال 1823، سایروس داکین آمریکایی شروع به تولید کاغذ کاربنی مشابه با رالف وج وود کرد. سپس شروع به فروش آن به آسوشیتدپرس کرد. تاجر Lebbeus Rogers متوجه استفاده از کاغذ کربنی Dakin شد و تصمیم گرفت شرکت خود (L. H. Rogers and Company) را به منظور تولید انبوه کاغذ کاربن راه اندازی کند. کاغذ کاربن در دنیای تجارت شروع به اوج گیری کرد. انتقال اطلاعات برای تهیه دو، سه یا چند نسخه از هر سند مهمی به طور گسترده توسط شرکت‌ها مورد استفاده قرار گرفت.

در سال 1953 بود که کاغذ بدون کاربن NCR (کاربن لس) توسط دو شیمیدان به نام‌های Lowell Schleicher و Barry Green اختراع شد. هر دوی آن‌ها در صندوق ملی کار می‌کردند. آن‌ها یک فرآیند کاملاً جدید اختراع کرده بودند که نیاز به کاغذ کاربنی (که بین ورق‌ها قرار می‌گرفت) را از بین برده بود. در این سیستم هنگام اعمال فشار توسط قلم روی کاغذ، جوهر از حباب‌های ریز درون بافت آن آزاد می‌شود. اختراع کاغذ NCR توسط Schleicher و Green انقلابی در کپی کردن در سراسر جهان ایجاد کرد و تا به امروز مورد استفاده است.

نحوه ساخت کاربن

در ابتدا کاغذ کاربن به طور کامل به صورت دستی ساخته می‌شد. مخلوطی از کربن سیاه (رنگدانه) و روغن در نفتا (یک حلال) برای ساخت ورق کاغذ کاربنی با استفاده از یک قلم مو به کار برده می­‌شد. در نهایت، شرکت راجرز اولین دستگاه پوشش دهنده کاربن را توسعه داد و استفاده از موم گرم که توسط غلطک ها اعمال می‌­شد را جایگزین کرد، به همین ترتیب کاغذ کاربن یکپارچه مدرن، با کیفیت‌های مختلف ساخته شد.

معایب کاربن

یکی از معایب کاغذ کاربن، صرف نظر از اینکه کاغذ یا تکنیک نویسنده، چقدر خوب است، فقط می‌تواند تعداد محدودی از نسخه‌ها را تولید کند. با توجه به رشد مداوم کسب و کار و نیاز به برقراری ارتباط بهتر، از جمله توسعه تبلیغات، ابزار کپی کردن نامحدود به طور فزاینده ای ضروری بود. این الزام، به توسعه دستگاه‌های کپی (شناخته شده ترین توسط دیوید گاستنر کیکلوستیل، در سال 1880 اختراع شده است) و دیگر اختراعات مشابه منجر شد که جایگزین کاغذ کاربن شوند.

از همان ابتدا تا کنون، کابرد عمده کاغذ کاربن برای کپی‌هایی از مکاتبات بصورت دستی می‌باشد. این مسئله تا اواسط قرن بیستم ادامه یافت، که در نهایت با اختراع دستگاه های کپی مختلف تا سال 1972 باعث کاهش تقاضا برای کاغذ کاربن شد که تا امروز ادامه دارد.

سرانجام با توسعه دستگاه‌های کپی و دستگاه های کامپیوتری با قابلیت ذخیره اطلاعات، استفاده از کاغذ كاربن شروع به كاهش كرد و امروزه نیز برای بعضی مصارف خاص از جمله فاکتور نویسی دستی مغازه داران و… جهت نگه داشتن یک نسخه از فاکتور که به مشتری ارائه می‌شود، از کاغذ کاربنی استفاده می‌شود.